Deze week hebben we stedenstrijd gespeeld.
Tom: Deze week besloten we dat stedenstrijd aan de beurt was om getest te worden.
Wolter: Het is een twee speler spel. het duurt ongeveer een half uur om te spelen. Het spel gaat, zo als de titel doet vermoeden, over twee steden die met elkaar concurreren. Namelijk Hamburg en Altona. Tijdens het spelen probeer je op verschillende vlakken je tegenstander voor te blijven.
Tom: Er zijn handelscontracten, scheepskaarten en rechtszaken waar op je kan winnen. Ook is er nog een ouderwets puntensysteem en spoor waarop een steen van de ene naar de andere stad geschoven kan worden. Bereikt de steen jou stadsnaam, dan win je.
Wolter: Je gaat in de beurt lopen met een algemene steen, deze steen stopt bij een kaartje waar een actie op staat die je uit mag voeren. Je kan er ook voor kiezen deze actie te negeren en een van je eerder geclaimde kaarten te gebruiken. Of je betaalt een brief om beide acties te mogen doen.
Tom: Ik vind het spel voornamelijk verwarrend. Ik moest na een paar beurten al aan mijn docent denken met de magische woorden: "Niet proppen." dat is dus exact wat ze met dit spel gedaan hebben. Er zitten erg veel wincondities en opties in een te kort spel gepropt. Dit maakt het erg onoverzichtelijk. Na twee rondes om het bord lopen heeft een van de twee spelers meestal gewonnen. Waarschijnlijk net voor de ander of op een manier waar de tegenstander weinig aan kon doen. Als deze al door had dat er een bedreiging was.
Dit vind ik behoorlijk slecht ontworpen. mijn cijfer is een 4. Het idee is namelijk leuk, het spel is mooi uitgevoerd maar het spel zelf rammelt aan alle kanten en voelt gepropt.
Tom en Wolter testen geregeld onze nieuwe en bestaande titels.